وقتی عقیده‌ای داری، حرفی می‌زنی، کاری می‌کنی یا از ایده خاصی حمایت می‌کنی که کمترین آدم‌هایِ ممکن باهاش موافقن، مطمئن باش که این، درست‌ترینِ توئه.
برهان‌ها:
– اکثرن احمقن. (Majority = Stupidity)
– تو IQ و EQ بالاتر از نُرمِ جامعه داری و احتیاج نداری توسطِ احمق‌ها تائید بشی.
– اکثریت جامعه به دنبال حمایت از ایده‌های ساده، زود هضم و قابل فهم برای میزان شعورشون هستن. این ایده‌ها حتماً ایده‌های متوسط و سطحی‌ای هستن.
مصداق‌ها:
– پست‌ها و پیج‌هایِ فیک‌بوکی که کمترین لایک رو می‌گیرن بهترین‌ها هستن.
– فیلم‌های ده‌نمکی، جیمزکامرون و جرج‌لوکاس پرفروش‌ترین فیلم‌های عصر و مکان خودشونن؛ درصورتیکه فیلم‌های سهراب شهید‌ثالث، روبر برسون، کیارستمی و گدار در بیشتر موارد حتی به اندازة سرمایه خودشون هم نتونستن فروش داشته باشن.
– سیستم دموکراسی تویِ جوامع احمق اصلاً جواب نمی‌ده چون معدل رای اکثریتِ احمق، حتماً نتیجة احمقانه‌ای خواهد داشت.
– دشمنانِ آدم‌هائی مثل «ابراهیم گلستان» و «نیکولو ماکیاولی» چند برابر دوستانشون هستن. چون گفته‌هایِ این اشخاص به مذاق اکثریت خوش نیومده و نمی‌آد.
و
– مفهوم کلّی این نوشته توسط اکثریت خواننده‌هاش مورد تائید نیست!
این قانون صد و هشتاد و هفت نبود ؟ من تو جزوم نوشم ۱۸۷ !!