فکر نمی‌کنم تویِ تاریخِ هنرهای نمایشی کاراکترِ زنی شبیهِ «کیم وِکسلر» با این همه جزئیاتِ و خصوصیات اخلاقیِ منحصر به فرد خلق شده باشه! تبدیل شدن به «زنِ ایده‌آل» با این مشخصات ظاهری و چهرهٔ خیلی معمولی، شبیه یه معجزه‌ست! برای همین می‌تونم بگم که «پیتر گولد» و «وینس گلیگان» تونستن آرزویِ من رو برای دیدن یه زنِ کامل به بهترین شکل ممکن روی صحنه برآورده کنن!

«مراسم مسواک‌زنی» توی سریال Better Call Saul یه مراسم ویژه‌ست! از یه طرف چون هر دو شخصیت وکیل هستن و وکیل‌ها از دهن‌شون بیشترین استفاده رو می‌کنن، تاکید روی این سکانس‌ها زیاده و از طرف دیگه مقولهٔ مسواک زدن خودش یکی از خصوصی‌ترین پلان‌های یه زندگی دو نفره‌ست! حتی خصوصی‌تر از «باهم حموم رفتن»! ولی سوالِ مهم اینه: «وقتی انقدر به هم اعتماد داریم و همه کار با هم می‌کنیم، چرا نمی‌تونیم از مسواک هم استفاده کنیم؟!»

خل‌پلانِ دهم اولین سکانسِ مسواکیِ این سریاله. دیالوگ‌های شاهکار و بازی دیدنیِ «باب ادنکرک» و «ریا سی‌هورن» توی این سکانس بی‌نظیره.

– می‌تونم اونو وقتی کارت تموم شد ازت قرض بگیرم؟

– نه! خیلی حال به هم زنه!

– چرا حال به هم زنه؟ میکروب‌هایِ ما همین الانش هم با هم قاطی شدن!

– این فرق داره! این مسواکمه.

– چرا فرق داره؟!

– چونکه! می‌دونی؛ خونریزی لثه، تب‌خال… همه نوع غذا و چیزای…

– بی‌خیال!

– هان! نه!

– بی‌خیال! همین الان کارمو می‌کنم! باید دندونامو مسواک بزنم!

– برام اهمیتی نداره! مسواک اضافه ندارم!

– باشه! اشکال نداره! از این استفاده می‌کنم!

{روی انگشتِ دست دیگر زن خمیردندون می‌زنه و از انگشتش بعنوان مسواک استفاده می‌کنه}

– باشه! من مشکلی باهاش ندارم!

– آره! من هم! حالا وایسا ببین تازه می‌خوام ازش به عنوان نخ دندون هم استفاده کنم!

Better Call Saul (S:02- E:01)
Director: Thomas Schnauz
Writers: Vince Gilligan, Peter Gould
Stars: Bob Odenkirk, Rhea Seehorn