مجموعه فیلم‌هایِ «لومیر و شرکا» یه پروژه سینمائی بود که در سالِ ۱۹۹۵ توسط چهل کارگردانِ معروف از کشور‌های مختلف از جمله: عباس کیارستمی، دیوید لینچ، ویم وندرز، سپایک لی، مایکل هانکه، کلود للوش، پتر گرینوی، لیوو کولیانوفسکی، آرتور پن و جان برمن ساخته شد.
این پروژه به مناسبتِ صدمینِ سالگردِ اختراعِ دوربینِ فیلم‌برداری توسطِ برادران لومیر انجام شد. هرکدوم از این کارگردان‌ها با همون دوربین قدیمی‌ای که برادران لومیر در ۱۸۹۵ ساخته بودن، می‌تونستن یه فیلمِ ۵۲ ثانیه‌ای بسازن. البته با رعایت قوانین بازی؛ باید از نورِ طبیعی استفاده می‌شد، صدابرداری هم‌زمان و در صحنه ممنوع بود و همه تصاویر باید با دست فیلم‌برداری می‌شد. زمان هر فیلم هم نباید بیشتر از ۵۲ ثانیه بود؛ چون اون دوربین قدیمی نگاتیوی درونش جا می‌گرفت که فقط ۵۲ ثانیه فیلم می‌گرفت.
این خل‌پلان مینی‌مالِ پنجاه و دو ثانیه‌ایِ کیارستمیه با صدایِ ایزابل هوپرِ جاودانی در نقشِ زن:
Lumière and Company (1995)
Abbas Kiarostami
With: Isabelle Huppert
صبح شده…
زنِ نگرانِ مرد به او تلفن می‌زنه.
تلفن رویِ پیغام‌گیر می‌ره.
مرد خونه‌ست ولی جوابِ تلفن رو نمی‌ده…
به‌جاش تخم‌مرغی تویِ ماهی‌تابه می‌شکونه.
– «هنوز برنگشتی؟»
مرد تخم مرغِ دوم رو توی ماهی‌تابه می‌ندازه.تخم‌مرغ‌ها با هم قاطی می‌شن.
اتفاقِ ماجرایِ شبِ قبل، این‌بار بجایِ تخت‌ِخواب رویِ ماهی‌تابه نمایش داده می‌شه…
نیمرویِ مرد و یارِ جدیدش حاضر می‌شه.
مرد ماهی‌تابه رو از رویِ گاز برمی‌داره.
صدای زن ادامه می‌ده: «من جائی نمی‌رم. خداحافظ. زنگ بزن… خب… همین. خدافظ…»
من جایی نمی‌رم!